90. HAMARKADA

90. hamarkada

bernabéu-n lortutako 0-4a eta trzeciak-en gola

Laurogeita hamarreko hamarkadaren hasiera Osasunaren goraldirik handienetako bat izan zen. Pedro Mari Zabalza buru zutela, gorritxoek euren historiako emanaldirik ikonikoenetako bat sinatu zuten. 1990eko abenduaren 30ean, talde nafarrak 0-4 irabazi zion Real Madrili Santiago Bernabeun, hein handi batean, Jan Urbanen jardun gogoangarriari esker, hiru gol sartu eta Iñigo Larrainzarri gol-zaparrada ixteko asistentzia eskaini baitzion.

Aurrelari poloniarra denboraldi bat lehenago iritsi zen Iruñera, 1989ko udan, eta zale askorentzat Osasunaren historiako jokalaririk onena bihurtu zen. 1990/91 sasoian sartutako hamahiru golei esker, gorritxoek laugarren postuan bukatu zuten liga, Real Madrilengandik puntu bakarrera, eta bigarrenarengandik, Atleticorengandik, bi puntura. Hori klubaren historiako bigarren sailkapen europarra izan zen, 1985/86ko esperientzia baino luzeagoa.

Osasunak Slavia Sofia kanporatu du lehen kanporaketan Sadarren emaitza irauli ostean (1-0 eta 4-0), baina bigarren kanporaketa aurkari beldurgarri baten aurka izango zen. Talde nafarrak denboraldi horretan bertan Bundesligako txapeldun izango zen Stuttgart kanporatu zuen. Gorritxoak errentarik gabe joan ziren Sadarretik joaneko partidan (0-0), baina gutxiren esku zegoen zerbait egin zuten: Alemanian irabaztea (2-3). Berriz ere, Urbanek partida antologikoa sinatu zuen bi golekin, eta bestea Miguel Merinok sartu zuen, bere ospakizun ikonikoa Neckarstadion taldearen banderatxoari buelta emanez. Final-zortzirenetan UEFA irabazi zuen taldearen aurka neurtuko zituen indarrak Osasunak, Amsterdamgo Ajaxen aurka, belaunaldi beldurgarri baten banderapean. Holandarrek bi partidak irabazi zituzten Dennis Bergkamp fantasiazko jokalariaren golei esker (0-1 eta 1-0).

Hala ere, pozezko urteen ondoren, sufrimenduzko beste batzuk iritsi ziren. 1993/94 sasoiak aro baten amaiera ekarri zuen. Fermin Ezcurra presidente eta Pedro Mari Zabalza entrenatzaile garaia amaitu zen, eta Osasunak Lehen Mailan egindako egonaldi luze baten amaiera ere bai, hamalau denboraldiren ostean. Kluba sei urtez egongo zen Bigarren Mailan, Javier Garro (1994-96) eta Juan Luis Irigarayren (1996-98) presidentziekin ezegonkortasunak markatutako aldi batean. 1996/97 denboraldian Bigarren B Mailara jaisteko zorian egon zen taldea, eta lau entrenatzaile eseri ziren gorritxoen aulkian: Rafa Benitez gaztea, iraganeko arrakastak errepikatzea lortuko ez zuen Pedro Mari Zabalza, Miguel Sola eta Enrique Martín. Azken horri eman zitzaion taldea salbatzeko eginkizuna, txapelketaren amaierarako bost jardunaldi besterik falta ez zirenean, eta misio horrek oso zaila zirudien. Hala ere, elkarren segidako lehen lau neurketak irabazi zituen, guztiak gol bakar bat ere jaso gabe eta Promesatik sustatutako futbolariekin mailari eustea lortuz. Egun haiek "Martinen Miraria" bezala igaroko ziren historiara.

Europan distira egin eta bi denboralditara, osasuna bigarren mailara jaitsi zen eta ezegonkortasun-aldi batean sartu zen. garro eta irigarayren presidentetza laburren ondoren, miranda 1998ko hauteskundeetan gailendu zen eta taldea maila gorenera itzuli zuen.

1998ko urtarrilaren 29an, Javier Miranda Pedro Pegenauteri gailendu zitzaion lehendakaritzarako hauteskundeetan, botoen % 55 eskuratuta. Osasuna Lehen Mailara itzultzea lortuko luke Osasunako agintari berriak, zaleen eta ostalaritzako enpresarien artean ezaguna den zaleak. 1999/00 denboraldia hamarkada amaiera bikaina izan zen. Miguel Angel Lotinak zuzentzen duen taldeak denboraldiko azken txanpa ikusgarria sinatu zuen, azken hiru jardunaldiekin: jipoia etxean Teneriferen aurka (5-0), berdinketa agonikoa Gijonen Ivan Rosadoren takoikada bati esker azken jardunaldian (1-1) eta Huelvako Recreativori azken markagailua iraultzea Pablo Orbaizek sartutako penaltiarekin eta Miroslaw Trzeciaken gol historikoarekin. Osasunak eta bere zaleek milurteko berri bat hasi zuten zegokion tokian.